Nog één dagje.
Door: Annerieke
Blijf op de hoogte en volg Annerieke
07 Februari 2014 | Nederland, Uddel
Hallo allemaal,
De zenuwen beginnen nu echt te komen. Wat is het toch spannend allemaal.
Gisteren heb ik een onvergetelijke dag mogen hebben. Mijn lieve vriendin trouwde. En wat was ze een prachtige prinsesn. De hele dag had ik vriendinnen om me heen en heb mijn ooms en tantes ook gedag kunnen zeggen. Een leuke dag dus.
Het bruidspaar had een geweldige verassing voor mij. En oh wat was ik verrast. het bruidspaar was blij dat ik hun dag nog net mee kon maken en daarom mocht ik de ringen geven. De ringen zijn het symbool van het trouwen dus mijn dankbaarheid is onbeschrijfelijk. Heel stiekem heb ik wel even wat traantjes laten gaan.
Ik heb ook nog een probleem. Mijn koffer is te klein. Voor vijf maanden een koffer inpakken is niet makkelijk kan ik vertellen. Dus het wordt nog een heel drama voor mij.
Een deel van de groep is gisteren al vertrokken. En ik heb nog niets van ze gehoord. Blijkbaar dus geen bereik en internet. Help hoemoet ik dan vijf maanden overleven? We hopen op het beste en gaan ervan uit dat alles goed komt.
Ik ga nog even genieten van deze dag. Een hele rare dag toch wel. Ik heb totaal niet het idee dat ik morgen afscheid moet nemen voor zo lang. Het zal zwaar worden. Heel de familie en een aantal vrienden gaan mee naar schiphol dus de tissues mag ik zeker niet vergeten.
Ik hoop rond half twaalf te vliegen. Na een laatste gezamelijk ontbijt hopen we rond half acht te vertrekken richting Amsterdam.Ik vind het nu al eng.
Wat zal ik iedereen gaan missen. Maar de kans om een stage te lopen in Suriname krijg ik nooit meer dus deze kans grijp ik met beide handen aan.
Ik hoop tot snel lieve mensen.
Liefs Annerieke
De zenuwen beginnen nu echt te komen. Wat is het toch spannend allemaal.
Gisteren heb ik een onvergetelijke dag mogen hebben. Mijn lieve vriendin trouwde. En wat was ze een prachtige prinsesn. De hele dag had ik vriendinnen om me heen en heb mijn ooms en tantes ook gedag kunnen zeggen. Een leuke dag dus.
Het bruidspaar had een geweldige verassing voor mij. En oh wat was ik verrast. het bruidspaar was blij dat ik hun dag nog net mee kon maken en daarom mocht ik de ringen geven. De ringen zijn het symbool van het trouwen dus mijn dankbaarheid is onbeschrijfelijk. Heel stiekem heb ik wel even wat traantjes laten gaan.
Ik heb ook nog een probleem. Mijn koffer is te klein. Voor vijf maanden een koffer inpakken is niet makkelijk kan ik vertellen. Dus het wordt nog een heel drama voor mij.
Een deel van de groep is gisteren al vertrokken. En ik heb nog niets van ze gehoord. Blijkbaar dus geen bereik en internet. Help hoemoet ik dan vijf maanden overleven? We hopen op het beste en gaan ervan uit dat alles goed komt.
Ik ga nog even genieten van deze dag. Een hele rare dag toch wel. Ik heb totaal niet het idee dat ik morgen afscheid moet nemen voor zo lang. Het zal zwaar worden. Heel de familie en een aantal vrienden gaan mee naar schiphol dus de tissues mag ik zeker niet vergeten.
Ik hoop rond half twaalf te vliegen. Na een laatste gezamelijk ontbijt hopen we rond half acht te vertrekken richting Amsterdam.Ik vind het nu al eng.
Wat zal ik iedereen gaan missen. Maar de kans om een stage te lopen in Suriname krijg ik nooit meer dus deze kans grijp ik met beide handen aan.
Ik hoop tot snel lieve mensen.
Liefs Annerieke
-
07 Februari 2014 - 15:10
Irma:
Aahh leukleuk, echt spannend hoor, Riekje, ga er intens van genieten, heel veel plezier en succes!!! ( en sterkte bij het afscheid morgen). Xx -
07 Februari 2014 - 16:47
Danielle:
Lieverd!!! Wat een spanning! En die koffer... hou op! Neem er gewoon twee mee!!! -
07 Februari 2014 - 19:40
Irma:
Of gewoon 8!!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
